Narzędzia i techniki hodowli komórek 3D
2D vs 3D techniki hodowli komórkowych
Hodowla komórkowa techniki są wszechobecne w obszarach biologii rozwojowej, odkrywania leków, medycyny regeneracyjnej i produkcji białek. Od czasu wprowadzenia technik hodowli komórkowych, komórki były hodowane w dwóch wymiarach, przymocowane do plastikowych naczyń do hodowli tkanek lub białek mocujących ECM. Komórki w środowisku fizjologicznym stale oddziałują z macierzą zewnątrzkomórkową, regulując złożone funkcje biologiczne, takie jak migracja komórkowa, apoptoza, regulacja transkrypcji i ekspresja receptorów1. Dane eksperymentalne in vitro nie mogą być w pełni przełożone na badania kliniczne2 gdy komórki są hodowane w warunkach 2D, ponieważ nie można odtworzyć skomplikowanych sygnałów komórkowych między komórkami a ich macierzą3.Trójwymiarowe hodowle komórkowe odnoszą się do tego wyzwania i służą jako lepszy model reprezentujący ściśle warunki fizjologiczne in vivo. Tabela 1 wskazuje różnicę między systemami hodowli komórek 2D i 3D.
Co więcej, kilka badań wykazało różnicę w profilach ekspresji genów i białek komórek hodowanych w środowisku 3D w porównaniu do ich odpowiedników 2D. Ponadto, profile ekspresji w warunkach hodowli 3D są uważane za bardziej istotne fizjologicznie niż warunki hodowli komórek 2D.
Zalety hodowli komórkowej 3D
Zdarzenia komórkowe w hodowli 3D ściśle przypominają warunki fizjologiczne i mają następujące wyraźne zalety w porównaniu do warunków hodowli 2D
- Komórki macierzyste hodowane w 3D wykazują znacznie wyższy potencjał różnicowania15.
- Badania bezpieczeństwa i skuteczności leków są wydajne i stosunkowo łatwiejsze do przeprowadzenia w kulturach 3D, co skraca czas poświęcany na odkrywanie leków przez firmy farmaceutyczne16. Hepatotoksyczność wywołana lekami może być skutecznie badana w modelach komórkowych 3D16.
- Kultury 3D dostarczają lepszych danych w przewidywaniu oporności na leki. Środki alkilujące wykazały oporność w hodowli 3D, która była porównywalna z guzami in vivo17.
- Patogeneza wirusowa, w tym wzrost wirusa, infekcja i interakcje patogen-gospodarz, może być badana przy zmniejszonym poziomie zagrożenia przy użyciu modeli 3D18.
Przegląd technik hodowli komórkowych 3D
Wybór techniki hodowli komórkowej 3D powinien zależeć od kilku parametrów, w tym charakteru samych komórek (linia komórkowa, komórka pierwotna, pochodzenie tkankowe) lub ostatecznego celu badania. Kluczowe znaczenie ma ocena tych parametrów przed wyborem najbardziej odpowiedniej techniki hodowli komórek 3D.
Ogólnie rzecz biorąc, techniki hodowli komórek 3D są klasyfikowane jako techniki oparte na rusztowaniach lub techniki nieoparte na rusztowaniach.
Techniki oparte na rusztowaniach
W technikach opartych na rusztowaniach komórki są hodowane w obecności podłoża. Można zastosować 2 główne rodzaje wsparcia:
- Wsparcie oparte na hydrożelu: hydrożele są z definicji sieciami polimerowymi intensywnie spęcznionymi wodą. Komórki mogą być osadzone w tych hydrożelach lub po prostu pokryte na powierzchni. W zależności od rodzaju polimeru, hydrożele można podzielić na różne kategorie (hydrożele oparte na białkach ECM, hydrożele naturalne i hydrożele syntetyczne) o różnych właściwościach.
- Podłoże na bazie twardego materiału polimerowego: komórki są hodowane w obecności włókien lub struktur gąbczastych: komórki odzyskują bardziej fizjologiczny kształt, ponieważ nie są ułożone na płaskiej powierzchni. Materiałami stosowanymi do tych podłoży mogą być polistyren (przystosowany do badań obrazowych ze względu na swoją przezroczystość), ale także biodegradowalne narzędzia, takie jak polikaprolakton.
Atrybuty związane z tymi rusztowaniami podsumowano w poniższej tabeli:
Techniki bezrusztowe
Techniki bezrusztowe pozwalają komórkom na samoorganizację w celu utworzenia nieprzylegających agregatów komórkowych zwanych sferoidami. Sferoidy naśladują tkanki stałe, wydzielając własną macierz zewnątrzkomórkową i wykazując zróżnicowaną dostępność składników odżywczych. Sferoidy wyhodowane za pomocą technik nieopartych na rusztowaniach mają spójny rozmiar i kształt i są lepszymi modelami komórkowymi in vitro do badań przesiewowych o wysokiej przepustowości. Do generowania sferoidów można wykorzystać różne platformy, od wyspecjalizowanych płytek do bardziej zintegrowanych systemów: atrybuty tych technik opisano w poniższej tabeli.
Przewodnik po protokole: Protokół tworzenia nowotworowych komórek macierzystych
Ewolucja Hodowla komórek 3D ma potencjał, aby wypełnić lukę między in vitro i in vivo eksperymentami. Wygoda obchodzenia się z komórkami in vitro przy jednoczesnym uzyskiwaniu wyników odzwierciedlających in vivo stan i unikaniu obaw etycznych związanych z wykorzystywaniem zwierząt sprawia, że techniki hodowli komórek 3D stają się coraz bardziej popularne wśród badaczy, ale wybór odpowiedniego systemu do opracowania modelu hodowli komórek 3D nie jest trywialnym pytaniem.
W przyszłości pojawią się bardziej złożone i zaawansowane technologie, takie jak Biodruk 3D, pochodna druku 3D, pomocna w drukowaniu zarówno biomateriałów, jak i żywych komórek. Biodruk 3D ma szerokie zastosowanie medyczne, takie jak przeszczep skóry, który pozwala uniknąć drugiego miejsca rany, charakterystycznego dla tradycyjnych metod przeszczepu. Główne komponenty do biodruku 3D, takie jak bio-tusze, materiał rusztowania i biomateriały, są stosunkowo dobrze znane światu naukowemu. Konfigurując kolejność i położenie tych komponentów, można opracować różne produkty tkankowe, symulując środowisko fizjologiczne19. W chwili obecnej technika ta znajduje się na wczesnym etapie, ale ma potencjał, aby ewoluować jako niezbędne narzędzie do odkrywania leków i badań toksyczności.
Referencje
Zaloguj się lub utwórz konto, aby kontynuować.
Nie masz konta użytkownika?