Biodegradowalna nanocząsteczka

Przygotowanie biodegradowalnych nanocząstek i ich zastosowanie w transfekcji

Jaspreet K. Vasir i Vinod Labhasetwar

Ten protokół został zaadaptowany z "Biodegradowalne nanocząstki," Rozdział 56, w Transfer genów: Delivery and Expression of DNA and RNA (eds. Friedmann and Rossi). Cold Spring Harbor Laboratory Press, Cold Spring Harbor, NY, USA, 2007.

Product Association Disclaimer: Produkty wymienione dla tego konkretnego protokołu zostały wybrane w celu dopasowania lub uzupełnienia produktów wymienionych w rzeczywistym protokole. Nasze produkty/odczynniki zostały zakwalifikowane do użycia, ale mogły nie zostać zwalidowane dla tego konkretnego zastosowania. Prosimy o zapoznanie się ze szczegółowym opisem produktu na temat użycia konkretnych produktów.

ABSTRAKT

Biodegradowalne nanocząstki (NPs) to cząstki koloidalne z interesującym genem zamkniętym w matrycy polimerowej. Zazwyczaj mają one średnicę 100 nm i są formułowane przy użyciu zatwierdzonych przez FDA, biodegradowalnych, biokompatybilnych polimerów, takich jak poli(D,L-laktyd-co-glikolid) (PLGA) lub polilaktyd (PLA). NPs są pobierane przez komórki w procesie endocytarnym, a zamknięty w nich plazmidowy DNA jest chroniony przed degradacją zarówno przez nukleazy zewnątrz-, jak i wewnątrzkomórkowe. Jest on uwalniany powoli, podtrzymując dostarczanie i ekspresję genów. W przeciwieństwie do tego, wyższą, ale przejściową ekspresję genów obserwuje się w przypadku kompleksów lipidowych lub polimerowych, w których większość dostarczonego DNA jest szybko dostępna do transfekcji. Tak więc, w przeciwieństwie do innych niewirusowych systemów dostarczania genów, NP stanowią wektor trwałej ekspresji genów. Trwała ekspresja genów jest korzystna, zwłaszcza gdy okres półtrwania wyrażonego białka jest bardzo niski lub gdy przewlekłe dostarczanie genów jest wymagane dla skuteczności terapeutycznej. Niniejszy protokół opisuje metodę nanoenkapsulacji DNA i późniejszego wykorzystania NPs do transfekcji.