Macmillan Organokatalizatory imidazolidynonowe
Bezmetalowa kataliza asymetryczna
Opracowane przez profesora Davida MacMillana w Caltech, organokatalizatory na bazie imidazolidynonu zostały zaprojektowane tak, aby służyć jako ogólne katalizatory dla różnych asymetrycznych transformacji. Pierwsza wysoce enancjoselektywna organokatalityczna reakcja Dielsa-Aldera z użyciem monochlorku (5S)-2,2,3-trimetylo-5-fenylometylo-4-imidazolidynonu została opisana przez MacMillana w jego pionierskiej pracy z 2000 roku (Schemat 1).1 Aktywowany jon iminowy, powstały w wyniku kondensacji imidazolidynonu i α,β-nienasyconego aldehydu, uległ reakcji z różnymi dienami dając [4+2]-cycloaddukty z doskonałą wydajnością i enancjoselektywnością.
Schemat 1
Inne transformacje organokatalityczne, takie jak 1,3-dipolarne cykloaddycje,2 alkilacje Friedela-Craftsa,3 α-chlorowania,4 α-fluorowania,5 i wewnątrzcząsteczkowe reakcje Michaela6 zostały opisane przy użyciu katalizatorów organicznych imidazolidynonu MacMillana, wszystkie przebiegające z wysokim poziomem enancjoselektywności (Schemat 2).
Schemat 2
MacMillan znalazł zoptymalizowaną strukturę w (2S,5S)-(-)-2-tert-butylo-3-metylo-5-benzylo-4-imidazolidynonu dla alkilowania indoli metodą Friedela-Craftsa (Schemat 3). 6,7
Schemat 3
Syntetyczna użyteczność tej koncepcji została później zademonstrowana w całkowitej syntezie (-)-flustraminy B, biologicznie aktywnego alkaloidu zawierającego piroloindolinę (Schemat 4).
Schemat 4
Referencje
Zaloguj się lub utwórz konto, aby kontynuować.
Nie masz konta użytkownika?