Przeciwciała wtórne
Rysunek 1.Immunofluorescencja. Equine exuberant granulation (dumny miąższ) tkanka barwiona przy użyciu Anti-von Wille.
Przeciwciała drugorzędowe to przeciwciała poliklonalne lub monoklonalne, które wiążą się z przeciwciałami pierwotnymi lub fragmentami przeciwciał, takimi jak regiony Fc lub Fab. Zazwyczaj są one znakowane sondami, które czynią je przydatnymi do wykrywania, oczyszczania lub sortowania.
Oferujemy przeciwciała drugorzędowe pochodzące od różnych gatunków gospodarzy. Nasze poliklonalne przeciwciała drugorzędowe są produkowane z surowicy zwierząt gospodarzy, takich jak myszy, króliki, kozy i owce. Natomiast nasze wtórne przeciwciała monoklonalne są wytwarzane z mysich klonów hybrydoma.
Potrzebujesz pomocy w znalezieniu odpowiedniego przeciwciała do swojego zastosowania?
Użyj naszego Narzędzie wyszukiwania przeciwciał aby przeglądać i porównywać przeciwciała według klonalności, zastosowania, reaktywności gatunkowej, koniugatu, gatunku gospodarza i formy.
Rysunek 2.Mikrofotografie fluorescencyjne mitotycznych komórek płuc traszki. Mikrotubule wybarwione monoklonalnym anty-^.
Rysunek 3.Immunocytochemia. Zamrożony wycinek nerwu wzrokowego szczura wybarwiony mysim anty-neurofilamentem H i kozim anty-mysim CF568 (procesy neuronalne, czerwony), króliczym anty-GFAP i kozim anty-kozim CF488A, silnie adsorbowany krzyżowo (komórki glejowe, zielony). Jądra są barwione RedDot2 (cyjan).
Skoniugowane przeciwciała i sondy
Oferujemy szeroką gamę skoniugowanych przeciwciał. Sprzężone przeciwciało jest przeciwciałem monoklonalnym lub poliklonalnym połączonym z etykietą i używanym do wykrywania w różnych technikach testowych. Specyficzna użyteczność przeciwciała drugorzędowego zależy od sprzężonej z nim sondy (sond). Sondy to cząsteczki, które wspierają różne technologie wykrywania. Najczęstsze systemy detekcji dla sprzężonych przeciwciał drugorzędowych są kolorymetryczne lub fluorescencyjne.
Testy kolorymetryczne są zazwyczaj oparte na wykorzystaniu fosfatazy alkalicznej (ALP) lub peroksydazy chrzanowej (HRP) lub jej pochodnych. System wiązania koniugatu biotyna-awidyna (streptawidyna) jest często używany do wzmocnienia sygnału kolorymetrycznego dla ALP lub HRP. Najpopularniejsze testy fluorescencyjne wykorzystują izotiocyjanian fluoresceiny (FITC), rodaminę lub jej pochodną, izotiocyjanian tetrametylorodaminy (TRITC), cyjaninę (Cy3) lub fikoerytrynę (R-PE).
Oferujemy sprzężone przeciwciała połączone z różnymi etykietami kolorymetrycznymi i fluorescencyjnymi do stosowania w wykrywaniu, oczyszczaniu, sortowaniu i mikroskopii. Sprzężone przeciwciała są produkowane u różnych zwierząt-gospodarzy, dzięki czemu są kompatybilne z szeroką gamą odczynników immunochemicznych. Dla tych użytkowników, których badania wymagają znakowania własnych odczynników, oferujemy zestawy do znakowania przeciwciał do koniugacji różnych etykiet (biotyna, FITC, etykiety CF™) z przeciwciałami monoklonalnymi i poliklonalnymi.
Białka A, G i L
Białko A pochodzi z Staphylococcus aureus. Białko G pochodzi z gatunku Streptococcus. Oba mają miejsca wiązania dla części Fc IgG ssaków. Powinowactwo tych białek do IgG różni się w zależności od gatunku zwierzęcia. Białko G ma wyższe powinowactwo do szczurzych, kozich, owczych i bydlęcych IgG, a także do mysich IgG1 i ludzkich IgG3. Białko A ma wyższe powinowactwo do IgG kota i świnki morskiej (Tabela 1). Oprócz miejsc wiązania IgG Fc, natywne białko G zawiera miejsca wiązania albuminy, region Fab IgG i regiony wiążące błonę, co może prowadzić do niespecyficznego barwienia. Problemy te zostały rozwiązane poprzez stworzenie rekombinowanych form białka. Rekombinowane białko G zostało zaprojektowane w celu wyeliminowania regionu wiążącego albuminę, a rekombinowane białko G′ jest skróconym białkiem, które nie zawiera miejsc wiążących albuminę, Fab i błonę, zachowując jednocześnie miejsce wiązania Fc, dzięki czemu jest bardziej specyficzne dla IgG niż forma natywna.
Tabela 1.Zdolności wiązania białek A, G i L dla różnych gatunków.
Białko L, pochodzące z Peptostreptococcus magnus, ma powinowactwo do łańcuchów lekkich kappa (Tabela 2) różnych gatunków. Wykrywa monoklonalne lub poliklonalne IgG, IgA i IgM, a także Fab, F(ab′)2 i rekombinowane jednołańcuchowe fragmenty Fv (scFv), które zawierają łańcuchy lekkie kappa. Będzie również wiązać kurze IgG. Uwaga: Gatunki takie jak bydło, koza, owca i koń, których IgG zawierają prawie wyłącznie łańcuchy lambda, nie będą dobrze wiązać się z białkiem L.
.
Tabela 2.Wiązanie białka L do różnych łańcuchów lekkich immunoglobulin.
Odczynniki do wykrywania
Białka A i G są stosowane jako ogólne, niespecyficzne odczynniki do wiązania pierwotnych przeciwciał lub powierzchniowych IgG w tkankach ssaków. Białko G jest zalecane dla większości gatunków, w tym myszy i szczurów. Białko A jest zalecane dla kota i świnki morskiej. Żadne z nich nie jest zalecane do wykrywania IgA lub IgM, do wykrywania fragmentów Fab lub wykrywania ptasich IgG. Po związaniu z żywicą, taką jak agaroza, białko A i białko G mogą być stosowane do oczyszczania immunoglobulin z surowicy lub płynu puchlinowego.
Białko L jest stosowane jako ogólny odczynnik do wiązania pierwotnych przeciwciał ssaków lub ptaków lub powierzchniowych Igs wszystkich klas. Szczególnie przydatny do wykrywania fragmentów Fab, F(ab′)2 i rekombinowanych fragmentów scFv, do wykrywania Igs związanych z receptorami Fc lub do wykrywania przeciwciał monoklonalnych w obecności bydlęcych Igs.
Rezyny
Białko A i białko G mają miejsca wiązania dla części Fc IgG ssaków. Zdolność tych białek do wiązania IgG różni się w zależności od gatunku. Ogólnie rzecz biorąc, IgG mają wyższe powinowactwo do białka G niż do białka A, a białko G może wiązać IgG z szerszej gamy gatunków. Powinowactwo różnych podklas IgG, zwłaszcza mysich i ludzkich, do białka A różni się bardziej niż do białka G. Białko A można zatem stosować do przygotowania izotypowo czystych IgG z niektórych gatunków. Białko L jest odpowiednie do izolacji mysich przeciwciał monoklonalnych z supernatantów hodowli komórkowych bez zanieczyszczenia bydlęcą IgG.
Rysunek 4.Barwnik CF™. Komórki HeLa wybarwione mysią anty-tubuliną i CF488A kozim przeciwciałem wtórnym (mikrotubule, zielony). Filamenty aktyny wybarwiono falloidyną CF640R (fioletowy). Jądra są wybarwione DAPI (niebieski).
Przeciwciała znakowane barwnikami CF™
Barwniki CF™ to seria wysoce rozpuszczalnych w wodzie barwników fluorescencyjnych obejmujących spektrum widzialne i bliskiej podczerwieni (bliskiej podczerwieni) do znakowania przeciwciał. Opracowane przez naukowców przy użyciu przełomowych technologii chemicznych, jasność, fotostabilność i dobór kolorów barwników CF™ rywalizują z jakością innych barwników komercyjnych w wyniku racjonalnego projektowania barwników.
Oferujemy wysoce zwalidowane przeciwciała drugorzędowe znakowane barwnikami CF™ w różnych opcjach specyficznych dla gatunku.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby kontynuować.
Nie masz konta użytkownika?