Przejdź do zawartości
Merck
Strona głównaTransfekcja i edycja genówWprowadzenie do transfekcji komórek

Wprowadzenie do transfekcji komórek

Co to jest transfekcja i jak transfekować komórki

Transfekcja polega na wprowadzeniu DNA, RNA lub białek do komórek eukariotycznych i jest wykorzystywana w badaniach do badania i modulowania ekspresji genów. W ten sposób techniki transfekcji służą jako narzędzie analityczne, które ułatwia scharakteryzowanie funkcji genetycznych, syntezy białek, wzrostu i rozwoju komórek. Testy transfekcji nie tylko umożliwiają postęp w badaniach komórkowych, ale także usprawniają strategie odkrywania leków. Podobne strategie, takie jak transfekcja wirusowa lub transdukcja wirusowa, wykorzystują cząsteczki lentiwirusowe do wprowadzania obcego materiału do komórek eukariotycznych. Natomiast transformacja bakteryjna to proces horyzontalnego transferu genów, w którym bakterie pobierają obcy materiał genetyczny.

.Rodzaje transfekcji

Istnieje szeroki zakres metod transfekcji, które obejmują techniki fizyczne, chemiczne i biologiczne. Techniki te zazwyczaj obejmują wykorzystanie przejściowych lub stabilnych metod transfekcji w celu włączenia kwasów nukleinowych do komórek.

Przejściowe techniki transfekcji obejmują wprowadzenie DNA do komórek, ale w tej metodzie DNA nie integruje się z chromosomami komórkowymi. Technika ta ułatwia wysoką skuteczność transfekcji, a transkrypty genów mogą być analizowane po okresie 1-4 dni. W przypadku przejściowej ekspresji genów na dużą skalę (TGE) w hodowlach komórek ssaków, nośniki transfekcji, takie jak polietylenimina (PEI) i fosforan wapnia (CaPi) mogą być stosowane. Co więcej, metody TGE na dużą skalę zostały również opracowane przy użyciu komórek jajnika chomika chińskiego (CHO) przy braku surowicy1.

Stabilne techniki transfekcji obejmują integrację transfekowanego DNA z chromosomami komórkowymi lub tworzenie episomów. Stabilnie transfekowana komórka może być następnie zidentyfikowana przy użyciu selektywnych markerów, takich jak reduktaza dihydrofolianowa (DHFR), fosfotransferaza higromycyny B (HPH) i deaminaza adenozyny (ADA) wśród kilku innych.

Niektóre z powszechnie stosowanych technik transfekcji obejmują wytrącanie fosforanu wapnia, lipofekcję, elektroporację i dostarczanie wirusów. Dodatkowo, metody te mogą być stosowane w kotransfekcji. Techniki te obejmują jednoczesne dostarczanie dwóch różnych kwasów nukleinowych do tej samej komórki i są często stosowane w celu osiągnięcia stabilnej transfekcji. Metody transfekcji ewoluowały, obejmując kilka nowych metod, takich jak biolistyczne systemy dostarczania, które wykorzystują mikrocząsteczki o dużej prędkości do dostarczania kwasów nukleinowych do komórek oraz protokoły transfekcji in vivo , które ułatwiają ogólnoustrojowe dostarczanie cząsteczek siRNA.

Rodzaje transfekcji

.Transfekcja fosforanem wapnia

Technika transfekcji fosforanem wapnia obejmuje wytrącanie DNA i fosforanu wapnia. Wytrącanie jest ułatwione przez zmieszanie roztworu soli buforowanego HEPES, zawierającego fosforan sodu, z roztworem chlorku wapnia i DNA2. Szok glicerolowy jest często stosowany w celu zwiększenia wychwytu DNA w niektórych komórkach.

Chociaż technika ta jest opłacalna i może być stosowana do przejściowej lub stabilnej transfekcji w szerokim zakresie komórek, stosunkowo niewielkie zmiany pH (±0,1) mogą wpływać na wydajność transformacji. Co więcej, konieczne jest utrzymanie spójności odczynników w celu odtworzenia wyników testu. Jednak ta metoda transfekcji nie działa w RPMI lub innych pożywkach o wysokim stężeniu fosforanów.

Transfekcja za pośrednictwem liposomów

Techniki transfekcji za pośrednictwem liposomów (lipofekcji) obejmują wykorzystanie liposomów tworzących kationowe lipidy lub polimery nielipidowe. Przykłady odczynników do transfekcji lipofekcyjnej mogą obejmować DOTMA (chlorek N-[1-(2,3,-dioleyloksy)propylo]-N,N,N-trimetyloamoniowy) i odczynniki do transfekcji X-tremeGENE™, odpowiednie do transfekcji różnych składników DNA, małego RNA i CRISPR/Cas9 do różnych linii komórkowych. Transfekcja lipidów może być również dostosowana do efektywnych kosztowo, jak również wysokowydajnych systemów; jednak te transfekcje są zwykle specyficzne dla typu komórki.

Elektroporacja

Ta technika obejmuje ekspozycję błon komórkowych na impulsy elektryczne o wysokiej intensywności, co powoduje tymczasową destabilizację w niektórych obszarach komórki. Podczas tego przejściowego zdarzenia destabilizacji, błona komórkowa staje się wysoce przepuszczalna i umożliwia wejście różnych egzogennych cząsteczek, w tym DNA4.

Elektroporacja jest łatwą, niechemiczną techniką, która może zapewnić wysoką skuteczność transformacji w różnych typach komórek. Chociaż technika ta nie zmienia morfologii i funkcji komórek docelowych, metoda ta może powodować śmierć komórek, jeśli transfekcja nie jest przeprowadzana w optymalnych warunkach.

.Transfekcja wirusowa (Transdukcja wirusowa)

Metoda ta obejmuje wykorzystanie wektorów wirusowych do dostarczania kwasów nukleinowych do komórek. Systemy dostarczania wirusów, takie jak wektory lentiwirusowe, adenowirusowe i oncoretrowirusowe, mogą być stosowane do przenoszenia kwasów nukleinowych, nawet w komórkach trudnych do transfekcji.

Chociaż metody dostarczania wirusów są bardzo wydajne, mogą być dość pracochłonne. Co więcej, większość wirusów wymaga hermetyzacji i starannego monitorowania poziomów bezpieczeństwa biologicznego. Przed wykonaniem transfekcji wirusowej należy również wziąć pod uwagę kilka czynników ograniczających, takich jak lityczny charakter wektorów wirusowych, pakowanie linii komórkowych i specyficzność komórek gospodarza.

Wybór odczynnika do transfekcji & Protokoły transfekcji

Dzięki ewolucji protokołów transfekcji i rosnącej łatwości testów transfekcji, konieczne jest wybranie odpowiedniego odczynnika do transfekcji, aby osiągnąć optymalną wydajność transfekcji.

Podczas rozważania odpowiedniego odczynnika do transfekcji, ważne jest, aby zidentyfikować typ komórek i warunki hodowli dla testu. Rzadkie hodowle komórkowe, neurony i komórki pierwotne są zwykle trudniejsze do transfekcji, a zatem będą wymagały odczynników, które mogą ułatwić transfekcję nawet w trudnych do transfekcji komórkach.

Ponadto, poziomy odczynników i parametry cytotoksyczności powinny być również brane pod uwagę przed wyborem odpowiedniego środka do transfekcji. Idealny odczynnik powinien charakteryzować się niską cytotoksycznością i wysoką wydajnością transfekcji dla wymaganych typów komórek.

Tabela 1Cechy i zalety naszego portfolio odczynników do transfekcji

Ogólne protokoły

Ogólne protokoły transfekcji fosforanem wapnia i technik lipofekcji przedstawiono poniżej w celach porównawczych. Szczegółowe procedury znajdują się w protokołach specyficznych dla produktu.

Protokół transfekcji fosforanem wapnia
Protokół transfekcji za pośrednictwem lipidów
Materiały
Loading

Referencje

1.
Derouazi M, Girard P, Van Tilborgh F, Iglesias K, Muller N, Bertschinger M, Wurm FM. 2004. Serum-free large-scale transient transfection of CHO cells. Biotechnol. Bioeng.. 87(4):537-545. https://doi.org/10.1002/bit.20161
2.
Ravid K, Freshney I. 1998. DNA Transfer to Cultured Cells. Wiley-Liss Inc..
3.
Felgner PL, Gadek TR, Holm M, Roman R, Chan HW, Wenz M, Northrop JP, Ringold GM, Danielsen M. 1987. Lipofection: a highly efficient, lipid-mediated DNA-transfection procedure.. Proceedings of the National Academy of Sciences. 84(21):7413-7417. https://doi.org/10.1073/pnas.84.21.7413
4.
Chang DC, Saunders JA, Chassy BM, Sowers AE. 1992. Overview of Electroporation and Electrofusion.1-6. https://doi.org/10.1016/b978-0-08-091727-6.50004-6
5.
Ausubel FM. 1995. Short Protocols in Molecular Biology. 3. New York: John Wiley & Sons.
Zaloguj się, aby kontynuować

Zaloguj się lub utwórz konto, aby kontynuować.

Nie masz konta użytkownika?