Cytologia i cytodiagnostyka
Cytologia to badanie struktury i funkcji komórek, podczas gdy cytodiagnostyka to wykorzystanie cytologii jako narzędzia diagnostycznego. Cytodiagnostyka opiera się na dobrze ugruntowanych, wysoce specyficznych barwnikach i protokołach ułatwiających identyfikację nieprawidłowości w komórkach za pomocą mikroskopii. W cytodiagnostyce człowieka istnieją dwa obszary cytologii (ginekologiczny i nie-ginekologiczny), w których próbki są badane pod kątem obecności komórek złośliwych i przednowotworowych.
Powiązane artykuły techniczne
- Badanie przerzutów nowotworowych za pomocą różnych testów migracji i inwazji, takich jak test komory Boydena, Millicell® µ-Migration Assay i test zarysowania.
- Testy apoptozy komórkowej do wykrywania zaprogramowanej śmierci komórki przy użyciu aneksyny V, kaspazy i testów fragmentacji DNA TUNEL.
- For good cell attachment the hydrophobic polystyrene surface must be modified to a more hydrophilic surface. This allows cell attachment proteins (vitronectin and fibronectin) found in the serum containing culture medium to adhere and spread on the vessel bottom providing a better surface for cells to attach
- Dla mikrobiologów najbardziej fundamentalny barwnik został opracowany w 1884 r. przez duńskiego bakteriologa Hansa Christiana Grama.
- Przegląd komórek pierwotnych i mediów wykorzystywanych w hodowlach biomedycznych podkreśla różnice w stosunku do linii komórkowych.
- Zobacz wszystkie (13)
Powiązane protokoły
- Protokół testu do kolorymetrycznego wykrywania hydroksyproliny w próbkach biologicznych przy użyciu zestawu testowego Hydroxypoline.
- Trypsyna jest powszechnie stosowana do oddzielania przylegających komórek od powierzchni. Dostępna jest szeroka gama roztworów trypsyny, aby spełnić specyficzne wymagania linii komórkowej.
- Aby przygotować gradient Percolla, osmolalność Percolla musi być dostosowana za pomocą soli fizjologicznej lub pożywki do hodowli komórkowej, aby Percoll był izotoniczny z fizjologicznymi roztworami soli.
- Protokół hodowli komórkowej do prawidłowego rozmrażania kriokonserwowanych linii komórkowych.
- Zobacz wszystkie (16)
Znajdź więcej artykułów i protokołów
Pobieranie próbek cytologicznych
W cytodiagnostyce komórki są ekstrahowane z masy tkankowej lub płynu próbki i są przenoszone na szkiełko cytologiczne, barwione, badane i oceniane.Architektura oryginalnej tkanki staje się nierozpoznawalna i nie może pomóc w procesie oceny. Materiały próbek, takie jak plwocina, mocz, wysięk z jamy ciała i materiał z płukania, są odwirowywane, a osad jest następnie rozmazywany na szkiełku mikroskopowym. Wspomagana obrazem lub prosta biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (FNAB) materiału z piersi, tarczycy, węzłów chłonnych, prostaty, płynu mózgowo-rdzeniowego i innych miejsc jest ostrożnie rozmazana na szkiełkach. W zależności od metody barwienia, rozmazane próbki są natychmiast utrwalane (barwienie Papanicolaou) lub dokładnie suszone na powietrzu przed barwieniem hematologicznym lub innym.
Fixation for Cytology
.
Warunkiem wstępnym dokładnej diagnostyki cytologicznej jest doskonałe utrwalenie materiału próbki. Próbki muszą być utrwalone natychmiast po pobraniu, aby zapobiec wysychaniu i kurczeniu się komórek. Natychmiastowe utrwalenie zachowuje cechy strukturalne próbki w celu wyraźnego barwienia i różnicowania. Artefakty barwienia mogą zakłócać diagnozę, jeśli próbki zostaną utrwalone zbyt późno. Klasyczną metodą utrwalania jest zanurzenie szkiełka mikroskopowego w 96% etanolu na 30 minut. Bardziej wydajnym sposobem jest utrwalenie komórek za pomocą utrwalacza w sprayu. Utrwalacze w sprayu to wodno-alkoholowe roztwory zawierające glikol polietylenowy (PEG). Są one odpowiednie dla wszystkich rodzajów materiałów cytologicznych barwionych metodą Papanicolaou.
Metody barwienia w cytodiagnostyce
Wybór barwienia w dużej mierze zależy zarówno od pochodzenia próbki, jak i doświadczenia i preferencji badacza. Na przykład, technika barwienia Papanicolaou jest stosowana nie tylko do wymazów ginekologicznych, takich jak wymazy PAP, ale jest również rutynowo stosowana do materiałów nieginekologicznych, takich jak plwocina, płyn mózgowo-rdzeniowy, płyn maziowy i mocz. Barwnik Giemsy jest szeroko stosowany do próbek FNAB z węzłów chłonnych. Barwnik Pappenheima jest stosowany do osadów moczu, wysięków, materiału z płukania oskrzeli i materiału FNAB z różnych lokalizacji (np. piersi, tarczycy, płynu mózgowo-rdzeniowego). Barwnik Wrighta jest barwnikiem hematologicznym, który może być stosowany do różnicowania typów komórek krwi. Zabarwione komórki są przygotowywane do mikroskopii przy użyciu standardowego odwodnienia alkoholem/ksylenem, oczyszczania i montażu. Oprócz ręcznych metod barwienia, do przygotowania dużej liczby próbek można użyć mechanicznych i zautomatyzowanych systemów barwienia. W pełni zautomatyzowany system oceny może być następnie wykorzystany do badań przesiewowych, w których zabarwione próbki są oceniane, nieprawidłowe komórki lub grupy komórek są oznaczane, a obrazy są zapisywane w galerii w celu pobrania i dalszego badania.
Interpretacja cytodiagnostyczna
Badanie mikroskopowe materiału można przeprowadzić natychmiast, w zależności od zastosowanych technik utrwalania, przygotowania i barwienia. Ta cecha sprawia, że cytodiagnostyka nadaje się do badań przesiewowych o dużej objętości, takich jak badania przesiewowe szyjki macicy. Jednym z krytycznych punktów w cytodiagnostyce jest to, że wyniki badań cytologicznych odnoszą się bezpośrednio do miejsca, z którego pobrano próbkę. Ze względu na skuteczność, techniki pobierania i przygotowywania próbek muszą być dokładnie opanowane i kontrolowane. Sukces i skuteczność cytologii diagnostycznej mierzy się jej zdolnością do wykrywania wczesnych zmian stanu chorobowego (czułość) przy jednoczesnym zapobieganiu fałszywie dodatnim diagnozom (swoistość). Czułość i swoistość zależą od prawidłowego pobrania próbki, utrwalenia, barwienia i interpretacji. Wraz z technikami obrazowania, takimi jak obrazowanie rentgenowskie, tomografia komputerowa (CT), ultradźwięki, jądrowa tomografia spinowa i pozytonowa tomografia emisyjna (PET); cytologia jest nieodzowną częścią diagnozy.
Zaloguj się lub utwórz konto, aby kontynuować.
Nie masz konta użytkownika?