SAB4200822

Przeciwciało anty-LC3Cprodukowane u królików

affinity isolated antibody, buffered aqueous solution

• Synonim(y): Białka związane z mikrotubulami 1A/1B łańcuch lekki 3C, Białko 3 podobne do łańcucha lekkiego MAP1, Białko związane z autofagią LC3 C, Białko związane z mikrotubulami 1 łańcuch lekki 3 gamma, MAP1A/MAP1B LC3 C, MAP1A/MAP1B łańcuch lekki 3 C, Związany z autofagią modyfikator ubikwityny LC3 C
• Kod UNSPSC: 12352203
• NACRES: NA.41

Właściwości

• pochodzenie biologiczne: rabbit
• forma przeciwciała: affinity isolated antibody
• rodzaj przeciwciała: primary antibodies
• klon: polyclonal
• Formularz: buffered aqueous solution
• masa cząsteczkowa: ~16/18 kDa
• reaktywność gatunkowa: human
• opakowanie: antibody small pack of 25 μL
• rozszerzona walidacja: recombinant expression; Learn more about Antibody Enhanced Validation
• stężenie: ~1 mg/mL
• metody: immunoblotting: 1:2000-1:4000 using HEK-293T cells overexpressing human LC3C.; immunofluorescence: 1:400-1:800 using human HeLa cells treated with Bafilomycin A1
• numer dostępu UniProt: Q9BXW4
• Warunki transportu: dry ice
• temp. przechowywania: −20°C
• docelowa modyfikacja potranslacyjna: unmodified
• informacje o genach: human ... MAP1LC3C(440738)

Opis

Opis ogólny

Co najmniej 16 genów kodujących białka związane z autofagią (ATG), które są wymagane do tworzenia autofagosomów, zostało zidentyfikowanych w drożdżach za pomocą badań genetycznych. Dla wielu z tych genów zidentyfikowano pokrewne homologi u ssaków: łańcuch lekki białka związanego z mikrotubulami 3 (MAP1LC3), ssaczego homologa drożdżowego Atg8/Apg8/Aut7, jest niezbędny do tworzenia autofagosomów. Ponadto zidentyfikowano trzy ludzkie ortologi drożdżowego Atg8, nazwane LC3A (MAP1LC3A), LC3B (MAP1LC3B) i LC3C (MAP1LC3C). Te trzy ludzkie izoformy wykazują różne wzorce ekspresji w ludzkich tkankach. Białko LC3 występuje w dwóch formach, cytoplazmatycznej LC3-I (18 kDa) i związanej z błoną autofagosomu LC3-II (16 kDa). LC3-II jest wynikiem rozszczepienia LC3-I na C-końcowej glicynie przez proteazę cysteinową Atg4, która jest dalej modyfikowana przez enzymy podobne do ssaków E1- i E2: Atg7 i Atg3. Ilość LC3-II koreluje ze stopniem tworzenia autofagosomów. W związku z tym LC3C może być stosowany jako marker autofagosomalny i mitofagii.

Łańcuch lekki białka związanego z mikrotubulami 3 (MAP1LC3) jest ssaczym homologiem drożdżowego Atg8/Apg8/Aut7. Zidentyfikowano trzy ludzkie ortologi drożdżowego Atg8, nazwane LC3A (MAP1LC3A), LC3B (MAP1LC3B) i LC3C (MAP1LC3C). Te trzy ludzkie izoformy wykazują różne wzorce ekspresji w ludzkich tkankach. Białko LC3 występuje w dwóch formach, cytoplazmatycznej LC3-I (18 kDa) i związanej z błoną autofagosomu LC3-II (16 kDa).

Specyficzność

Przeciwciało anty-LC3C specyficznie rozpoznaje ludzkie LC3C-I i/lub LC3C-II i nie reaguje krzyżowo z ludzkim LC3A lub LC3B.

Immunogen

Syntetyczny peptyd odpowiadający ludzkiemu N-końcowemu regionowi LC3C, skoniugowany z KLH

Zastosowanie

Przeciwciało anty-LC3C produkowane u królików zostało użyte w immunoblottingu i immunofluorescencji.

Działania biochem./fizjol.

MAP1LC3 jest niezbędny do tworzenia autofagosomów. LC3C jest używany jako marker autofagii i mitofagii.

Makroautofagia, zwykle określana jako autofagia, jest głównym szlakiem masowej degradacji składników cytoplazmatycznych i organelli. W tym procesie części cytoplazmy są sekwestrowane w pęcherzykach z podwójną błoną, zwanych autofagosomami, a następnie dostarczane do lizosomu w celu degradacji i recyklingu. Chociaż autofagia jest zjawiskiem konstytutywnym dla komórek, jest ona nasilana w pewnych warunkach, takich jak głodzenie, stymulacja hormonalna i leczenie farmakologiczne. Autofagia odgrywa istotną rolę w różnicowaniu komórkowym, śmierci komórek i starzeniu się oraz jest wymagana do normalnego obrotu składników komórkowych podczas głodu. Wadliwy proces autofagii może przyczyniać się do niektórych chorób człowieka, takich jak rak, choroby neurodegeneracyjne, zaburzenia mięśni i infekcje patogenami. Szlak autofagii jest ewolucyjnie konserwowany we wszystkich komórkach eukariotycznych.

Postać fizyczna

Dostarczany jako roztwór w 0,01 M soli fizjologicznej buforowanej fosforanami o pH 7,4, zawierający 15 mM azydek sodu jako środek konserwujący.

Przechowywanie i stabilność

W przypadku ciągłego stosowania przechowywać w temperaturze 2-8°C przez okres do jednego miesiąca. W celu dłuższego przechowywania zamrażać w porcjach roboczych. Nie zaleca się wielokrotnego zamrażania i rozmrażania. Jeśli po dłuższym przechowywaniu wystąpi niewielkie zmętnienie, przed użyciem należy oczyścić roztwór przez odwirowanie. Rozcieńczone próbki robocze należy wyrzucić, jeśli nie zostaną użyte w ciągu 12 godzin.

Oświadczenie o zrzeczeniu się odpowiedzialności

O ile w naszym katalogu nie określono inaczej, nasze produkty są przeznaczone wyłącznie do użytku badawczego i nie mogą być wykorzystywane do żadnych innych celów, w tym między innymi do nieautoryzowanych zastosowań komercyjnych, zastosowań diagnostycznych in vitro , zastosowań terapeutycznych ex vivo lub in vivo ani do żadnego rodzaju konsumpcji lub stosowania u ludzi lub zwierząt.

Ta strona może zawierać tekst przetłumaczony maszynowo.

Informacja o środkach bezpieczeństwa

• Kod klasy składowania: 10 - Combustible liquids
• Klasa zagrożenia wodnego (WGK): WGK 1
• Temperatura zapłonu (°F): Not applicable
• Temperatura zapłonu (°C): Not applicable