SAB4200864

Przeciwciało antygliadynowe, mysie monoklonalne

clone GLD7, purified from hybridoma cell culture

• Synonim(y): Prolamin, alfa-gliadyna
• Kod UNSPSC: 12352203
• NACRES: NA.41

Właściwości

• forma przeciwciała: purified from hybridoma cell culture
• Poziom jakości: 200
• klon: GLD7
• reaktywność gatunkowa: plant
• stężenie: ~1 mg/mL
• metody: ELISA: 0.12-0.06 μg/mL using wheat gliadin (Sigma #G3375); immunoblotting: 1-2 μg/mL using wheat gliadin (Sigma #G3375)
• izotyp: IgG1
• numer dostępu UniProt: P02863
• Warunki transportu: dry ice
• temp. przechowywania: −20°C
• docelowa modyfikacja potranslacyjna: unmodified

Opis

Opis ogólny

Gliadyna, rodzaj prolaminy, główny składnik glutenu pszennego, składa się z jednołańcuchowych polipeptydów o średniej masie cząsteczkowej 25-100 kDa połączonych wewnątrzcząsteczkowymi wiązaniami dwusiarczkowymi.1 Termin gliadyna określa grupę białek ekstrahowanych z glutenu 70% etanolem. Wszystkie frakcje mają wyjątkowo niską rozpuszczalność w roztworze wodnym, z wyjątkiem skrajnych pH2. Ta niska rozpuszczalność w wodzie została przypisana obecności wiązań dwusiarczkowych wraz z kooperatywnymi oddziaływaniami hydrofobowymi w obrębie fałdowania i struktury białka. Skład aminokwasowy pokazuje, że gliadyna zawiera równe ilości aminokwasów polarnych i obojętnych, głównie glutaminy (około 40%), a także wysoką zawartość proliny (14%).
Jako białka roślinne są one uznawane za wolne od prionów 2. Gliadyna może przylegać do warstwy śluzu żołądka ze względu na swoje właściwości mukoadhezyjne, które są wynikiem różnych interakcji (np. wiązania wodorowego, siły van der Waalsa i penetracji mechanicznej).

Specyficzność

Monoklonalne przeciwciało antygliadynowe specyficznie rozpoznaje gliadynę pszenicy. Przeciwciało jest specyficzne dla pszenicy, jęczmienia, orkiszu i żyta. Nie obserwuje się reakcji krzyżowej z ekstraktami z owsa, soi, kukurydzy, ryżu i ziemniaków.

Zastosowanie

Przeciwciało może być stosowane w różnych technikach immunochemicznych, w tym Immunoblottingu i ELISA.

Działania biochem./fizjol.

Gliadyny, pochodzące z rozpuszczalnej w alkoholu frakcji glutenu, są białkami magazynującymi w pszenicy, jęczmieniu i życie (wraz z innymi zbożami zawierającymi gluten). Gluteniny są nierozpuszczalne w alkoholu i różnią się strukturą biochemiczną od glutenu. Postawiono hipotezę, że początkowa reakcja immunologiczna u pacjentów z celiakią koncentruje się na kilku peptydach gliadyny, podczas gdy długotrwała odpowiedź zapalna może być określona przez inne peptydy gliadyny, które zostały deamidowane lub usieciowane przez transglutaminazę tkankową. Te ostatnie peptydy są również ściślej związane z HLA-DQ2 i HLA-DQ83.
Katalizowane przez transglutaminazę tkankową zmiany w gliadynie nie ograniczają się do pojedynczych typów gliadyny, na przykład prolaminy w jęczmieniu i życie (znane odpowiednio jako hordelina i sekalina), które mogą indukować odpowiedź interferonu-gamma za pośrednictwem informacyjnego RNA w błonie śluzowej jelita cienkiego celiaków. Wydaje się, że alfa-2-gliadyna-33-mer przechodzi przez błonę szczoteczkową enterocytów przez zależny od dawki mechanizm translokacji, który jest dodatkowo wzmacniany przez interferon-gamma, prawdopodobnie za pośrednictwem opóźnionej endocytozy naskórkowego czynnika wzrostu. W aktywnej celiakii ta odpowiedź immunologiczna jest bardzo złożona i obejmuje wiele różnych mediatorów (takich jak Interlukin-21 z aktywowanych komórek T CD4+), niektóre z nich są nadal badane.
W przypadku podatności genetycznej gliadyna może wchodzić w interakcje z połączeniami ścisłymi interenterocytów i powodować ich demontaż. Ponadto peptydy gliadyny mogą wiązać się z receptorem chemokinowym CXCR3. Indukuje to uwalnianie zonuliny z obszaru ścisłego połączenia i powoduje wzrost przepuszczalności jelit. Wzrost przepuszczalności wykazano również przed wystąpieniem klinicznie jawnej celiakii, a nawet przy diecie bezglutenowej ta zmieniona przepuszczalność połączeń ścisłych może nie powrócić całkowicie do normy3. Przeciwciało antygliadynowe może służyć jako ważne narzędzie w dziedzinie badań nad celiakią.

Postać fizyczna

Dostarczany jako roztwór w 0,01 M soli fizjologicznej buforowanej fosforanami o pH 7,4, zawierający 15 mM azydek sodu jako środek konserwujący.

Przechowywanie i stabilność

W przypadku ciągłego stosowania przechowywać w temperaturze 2-8°C przez okres do jednego miesiąca. W celu dłuższego przechowywania zamrażać w porcjach roboczych. Nie zaleca się wielokrotnego zamrażania i rozmrażania. Jeśli po dłuższym przechowywaniu wystąpi niewielkie zmętnienie, przed użyciem należy oczyścić roztwór przez odwirowanie. Rozcieńczone próbki robocze należy wyrzucić, jeśli nie zostaną użyte w ciągu 12 godzin.

Oświadczenie o zrzeczeniu się odpowiedzialności

O ile w naszym katalogu nie określono inaczej, nasze produkty są przeznaczone wyłącznie do użytku badawczego i nie mogą być wykorzystywane do żadnych innych celów, w tym między innymi do nieautoryzowanych zastosowań komercyjnych, zastosowań diagnostycznych in vitro, zastosowań terapeutycznych ex vivo lub in vivo ani do żadnego rodzaju konsumpcji lub stosowania u ludzi lub zwierząt.

Ta strona może zawierać tekst przetłumaczony maszynowo.

Informacja o środkach bezpieczeństwa

• Kod klasy składowania: 12 - Non Combustible Liquids
• Klasa zagrożenia wodnego (WGK): nwg
• Temperatura zapłonu (°F): Not applicable
• Temperatura zapłonu (°C): Not applicable