Transport cholesterolu
Ponieważ cholesterol jest cząsteczką nierozpuszczalną w wodzie, musi być pakowany do transportu w osoczu. Cząsteczki, które pakują cholesterol, estry cholesterolu i trójglicerydy do transportu, nazywane są lipoproteinami. Istnieje pięć głównych klasyfikacji lipoprotein w oparciu o ich rozmiar i gęstość. Im wyższy stosunek zawartości białka do lipidów, tym wyższa gęstość.
Największymi i najmniej gęstymi lipoproteinami są chylomikrony (Rysunek 1). Chylomikrony transportują głównie triacyloglicerole do tkanki tłuszczowej i mięśni jako kwasy tłuszczowe, ale także dostarczają do wątroby cholesterol pobrany przez enterocyty w świetle jelita. Gdy większość triacylogliceroli zostanie dostarczona do tkanki tłuszczowej i mięśni, pozostałości lipoprotein, w tym cholesterol, apoE i apo-B48, są następnie dostarczane do wątroby i pobierane przez nią poprzez interakcję z receptorem pozostałości chylomikronów.
Rysunek 1.Chylomikron.
Lipoproteiny o bardzo niskiej gęstości (VLDL) są mniejsze i bardziej gęste niż chylomikrony (Rysunek 2). VLDL zawierają triacyloglicerole, trochę cholesterolu i estrów cholesterolu oraz apoproteiny; apo- B100, apo-CI, apo-CII, apo-CIII i apoE. VLDL istnieją po to, aby usuwać triacyloglicerole i estry cholesterolu z wątroby i rozprowadzać je po całym organizmie. Gdy VLDL przemieszczają się do krążącego osocza, są najpierw przekształcane w lipoproteiny o pośredniej gęstości (IDL), a następnie w lipoproteiny o niskiej gęstości (LDL). Lipaza lipoproteinowa służy do usuwania większości kwasów tłuszczowych zarówno z VLDL, jak i IDL, zwiększając w ten sposób gęstość lipoprotein przy jednoczesnym utrzymaniu stężenia cholesterolu i estrów cholesterolu. Usunięcie kwasów tłuszczowych i utrata wszystkich apolipoprotein z wyjątkiem apoB-100 i apo(a) skutkuje powstaniem LDL. LDL są głównymi nośnikami cholesterolu w osoczu w celu dostarczenia go do wszystkich tkanek. LDL może być wchłaniany przez wątrobę i inne tkanki poprzez endocytozę, w której pośredniczy receptor.
Rysunek 2.Lipoproteiny o niskiej gęstości.
Domena cytoplazmatyczna receptora LDL ułatwia tworzenie powlekanych dołów; bogate w receptor regiony błony. Domena wiążąca ligand receptora rozpoznaje apo-B100 na LDL, co skutkuje utworzeniem pokrytego klatryną pęcherzyka, który oddziela się od wewnętrznej powierzchni błony komórkowej (Rysunek 3). Zależne od ATP pompy protonowe obniżają pH wewnątrz pęcherzyka, powodując dysocjację LDL od jego receptora. Po utracie płaszcza klatrynowego pęcherzyki łączą się z lizozomami, powodując enzymatyczną hydrolizę peptydów i estrów cholesterolu. Receptor LDL może zostać zawrócony do błony komórkowej. Wykazano, że insulina, trójjodotyronina i deksametazon wpływają na regulację endocytozy, w której pośredniczy receptor LDL.
Rysunek 3.Receptor LDL.
Lipoproteiny o wysokiej gęstości (HDL) są najmniejszymi lipoproteinami o największej gęstości. HDL zawiera kilka rodzajów apolipoprotein, w tym apo-AI, II i IV, apo-CI, II i III, apoD i apoE. HDL zawiera głównie białko, fosfolipidy, estry cholesterolu i cholesterol. HDL jest produkowany jako cząsteczka bogata w białko w wątrobie i jelitach i służy jako krążące źródło białek Apo-CI & II i ApoE. Cząsteczka białka HDL gromadzi estry cholesterolu poprzez estryfikację cholesterolu przez acylotransferazę lecytyna:cholesterol (LCAT). LCAT jest aktywowana przez apo-AI na HDL. HDL może pozyskiwać cholesterol z błon komórkowych i może przenosić estry cholesterolu do VLDL i LDL poprzez aktywność transferazy apoD. HDL może powrócić do wątroby, gdzie cholesterol jest usuwany przez odwrotny transport cholesterolu, służąc w ten sposób jako zmiatacz wolnego cholesterolu.
Skład apolipoproteinowy lipoprotein |
---|
Zaloguj się lub utwórz konto, aby kontynuować.
Nie masz konta użytkownika?