A4450

Monoclonal Anti-β₁ and β₂-Adaptins antibody produced in mouse

clone 100/1, ascites fluid

• Synonim(y): Anti-AP-1 and AP-2
• Numer MDL: MFCD00212883
• Kod UNSPSC: 12352203
• NACRES: NA.41

Właściwości

• pochodzenie biologiczne: mouse
• białko sprzężone: unconjugated
• forma przeciwciała: ascites fluid
• rodzaj przeciwciała: primary antibodies
• klon: 100/1, monoclonal
• zawiera: 15 mM sodium azide
• reaktywność gatunkowa: human, bovine, rat
• metody: indirect immunofluorescence: suitable; microarray: suitable; western blot: 1:200 using rat brain extract
• izotyp: IgG1
• numer dostępu UniProt: P63010; Q10567
• Warunki transportu: dry ice
• temp. przechowywania: −20°C
• docelowa modyfikacja potranslacyjna: unmodified
• informacje o genach: human ... AP1B1(162) , AP2B1(163) ; rat ... Ap1b1(29663) , Ap2b1(140670)

Opis

Opis ogólny

Przeciwciało monoklonalne przeciwko β1 i β2-adaptynom (AP-1 i AP-2) (izotyp mysiej IgG1) pochodzi z hybrydomy 100/1 wytworzonej przez fuzję mysich komórek szpiczaka i splenocytów immunizowanej myszy. Adaptyny AP-1 i AP-2 są mapowane odpowiednio na ludzki chromosom 22q12.2 i 17q12. Adaptor AP-1 składa się z czterech podjednostek. Obejmuje dwie duże adaptiny (po jednej z γ/α/δ/ε i β1-4), jedną średnią adaptinę (μ1-4) i jedną małą adaptinę (ς1-4). Podobnie AP-2 składa się z dwóch polipeptydów o masie 100-110 kDa, określanych jako podjednostki α i β2 (dawniej β), F2 i podjednostka s2. Podjednostki α i β2 (α i β 2).

Immunogen

Białko adaptorowe AP-2 z mózgu bydła.

Zastosowanie

Immunofluorescencję komórek MDCK utrwalonych w metanolu przeprowadzono przy użyciu anty-AP1 w rozcieńczeniu 1:250, a także western blot w rozcieńczeniu 1:1000.

Monoklonalne przeciwciało przeciwko β1 i β2-adaptynom wytwarzane u myszy zostało wykorzystane w immunoblotingu i immunohistologii.

Mysie monoklonalne anty-β1 i β2-adaptyny mogą być stosowane do testów western blot (1:200) z użyciem ekstraktu z mózgu szczura. Przeciwciało nadaje się również do stosowania w pośredniej immunofluorescencji i analizach mikromacierzy. Ponadto, monoklonalne anty-β1/β2-adaptyny zostały użyte do podwójnego barwienia w celu wykrycia obszarów błony plazmatycznej pokrytych klatryną w komórkach mózgu szczura.

Działania biochem./fizjol.

Adapteryny β1 i β2 są wysoce homologiczne, co sugeruje, że łańcuchy adaptorowe typu β mogą pośredniczyć w interakcji ich adaptorów z wysoce konserwatywną cząsteczką klatryny. Przeciwciała monoklonalne reagujące specyficznie z białkami adaptorowymi są użytecznymi narzędziami do badań nad wewnątrzkomórkową dystrybucją i strukturalną zależnością kompleksów adaptorowych.

Pęcherzyki pokryte klatyną ułatwiają selektywną internalizację receptorów błonowych dla enzymów lizosomalnych z sieci trans-Golgiego do przedziału przedlizosomalnego. Oprócz klatryny, populacje powlekanych pęcherzyków zawierają kompleksy adaptorowe AP-1 i AP-2, znane również jako adaptor HA-I (HA1) i adaptor HA-II (HA2) lub odpowiednio Assemble Protein 1 (AP1) i Assemble Protein 2 (AP2). Te białka adaptorowe pośredniczą w interakcji między klatryną a składnikami błony.

Postać fizyczna

Przeciwciało jest dostarczane w postaci płynu puchlinowego z 0,1% azydkiem sodu jako środkiem konserwującym.

Oświadczenie o zrzeczeniu się odpowiedzialności

O ile nie określono inaczej w naszym katalogu lub innej dokumentacji firmy dołączonej do produktu(-ów), nasze produkty są przeznaczone wyłącznie do użytku badawczego i nie mogą być wykorzystywane do żadnych innych celów, w tym między innymi do nieautoryzowanych zastosowań komercyjnych, zastosowań diagnostycznych in vitro, zastosowań terapeutycznych ex vivo lub in vivo lub jakiegokolwiek rodzaju konsumpcji lub zastosowania u ludzi lub zwierząt.

Ta strona może zawierać tekst przetłumaczony maszynowo.

Informacja o środkach bezpieczeństwa

• Kod klasy składowania: 10 - Combustible liquids
• Klasa zagrożenia wodnego (WGK): WGK 3
• Temperatura zapłonu (°F): Not applicable
• Temperatura zapłonu (°C): Not applicable