17-10154
Biosensor lentiwirusowy LentiBrite Paxillin-GFP
Zaloguj sięWyświetlanie cen organizacyjnych i kontraktowych
About This Item
Kod UNSPSC:
12352207
eCl@ss:
34360190
NACRES:
NA.32
Polecane produkty
Opis ogólny
Przeczytaj naszą notę aplikacyjną w Nature Methods!
http://www.nature.com/app_notes/nmeth/2012/121007/pdf/an8620.pdf
(Kliknij tutaj!</A>)
Dowiedz się więcej o zaletach naszych LentiBrite Lentiviral Biosensors! Kliknij tutaj
Biosensory mogą być używane do wykrywania obecności/braku określonego białka, jak również subkomórkowej lokalizacji tego białka w żywej komórce. Znaczniki fluorescencyjne są często pożądane jako środek do wizualizacji interesującego białka w komórce za pomocą mikroskopii fluorescencyjnej lub poklatkowego przechwytywania wideo. Wizualizacja żywych komórek bez zakłóceń pozwala badaczom obserwować warunki komórkowe w czasie rzeczywistym.
Systemy wektorów lentiwirusowych są popularnym narzędziem badawczym wykorzystywanym do wprowadzania produktów genowych do komórek. Transfekcja lentiwirusowa ma przewagę nad metodami niewirusowymi, takimi jak transfekcja chemiczna, w tym wyższą wydajność transfekcji komórek dzielących się i nie dzielących się, długotrwałą stabilną ekspresję transgenu i niską immunogenność.
EMD Millipore wprowadza LentiBrite Lentiviral Biosensors, nowy zestaw wstępnie zapakowanych cząstek lentiwirusowych kodujących ważne i podstawowe białka autofagii, apoptozy i struktury komórkowej do wizualizacji w różnych stanach komórkowych/chorobowych w analizie żywych komórek i in vitro.
Cząsteczki lentiwirusowe LentiBrite Paxillin-GFP firmy EMD Millipore zapewniają jasną fluorescencję i precyzyjną lokalizację, umożliwiając analizę autofagii w żywych komórkach w trudnych do transfekcji typach komórek.
http://www.nature.com/app_notes/nmeth/2012/121007/pdf/an8620.pdf
(Kliknij tutaj!</A>)
Dowiedz się więcej o zaletach naszych LentiBrite Lentiviral Biosensors! Kliknij tutaj
Biosensory mogą być używane do wykrywania obecności/braku określonego białka, jak również subkomórkowej lokalizacji tego białka w żywej komórce. Znaczniki fluorescencyjne są często pożądane jako środek do wizualizacji interesującego białka w komórce za pomocą mikroskopii fluorescencyjnej lub poklatkowego przechwytywania wideo. Wizualizacja żywych komórek bez zakłóceń pozwala badaczom obserwować warunki komórkowe w czasie rzeczywistym.
Systemy wektorów lentiwirusowych są popularnym narzędziem badawczym wykorzystywanym do wprowadzania produktów genowych do komórek. Transfekcja lentiwirusowa ma przewagę nad metodami niewirusowymi, takimi jak transfekcja chemiczna, w tym wyższą wydajność transfekcji komórek dzielących się i nie dzielących się, długotrwałą stabilną ekspresję transgenu i niską immunogenność.
EMD Millipore wprowadza LentiBrite Lentiviral Biosensors, nowy zestaw wstępnie zapakowanych cząstek lentiwirusowych kodujących ważne i podstawowe białka autofagii, apoptozy i struktury komórkowej do wizualizacji w różnych stanach komórkowych/chorobowych w analizie żywych komórek i in vitro.
- Wstępnie zapakowane, znakowane fluorescencyjnie za pomocą GFP i RFP
- Wyższa skuteczność transfekcji w porównaniu z tradycyjnymi metodami chemicznymi i innymi metodami transfekcji niewirusowej
- Zdolność do transfekcji dzielących się, nie dzielących się i trudnych do transfekcji typów komórek, takich jak komórki pierwotne lub macierzyste
- Brak zakłóceń funkcji komórkowych
Cząsteczki lentiwirusowe LentiBrite Paxillin-GFP firmy EMD Millipore zapewniają jasną fluorescencję i precyzyjną lokalizację, umożliwiając analizę autofagii w żywych komórkach w trudnych do transfekcji typach komórek.
Komórki adherentne utrzymują kontakt z podłożem zewnątrzkomórkowym za pomocą zrostów ogniskowych, składających się z receptorów macierzy przezbłonowej (integryn) połączonych po stronie cytoplazmatycznej z kompleksem białek sygnalizacyjnych i strukturalnych związanych z cytoszkieletem. Paksylina, jedno z pierwszych białek rekrutowanych do powstających zrostów, służy jako białko rusztowania dla kinaz (Src, FAK), czynników wymiany GTP i innych białek strukturalnych oraz odgrywa kluczową rolę w montażu i demontażu zrostów ogniskowych. Ogniskowe zrosty są wysoce dynamicznymi strukturami, które gromadzą się na przedniej krawędzi migrującej komórki i rozpadają się na krawędzi końcowej. Fuzje między paksyliną i białkami fluorescencyjnymi były szeroko stosowane do analizy dynamiki adhezji ogniskowej w żywych komórkach.
Cząsteczki lentiwirusowe LentiBrite Paxillin-GFP firmy EMD Millipore zapewniają jasną fluorescencję i precyzyjną lokalizację, aby umożliwić analizę dynamiki adhezji ogniskowej w żywych komórkach w trudnych do transfekcji typach komórek.
Cząsteczki lentiwirusowe LentiBrite Paxillin-GFP firmy EMD Millipore zapewniają jasną fluorescencję i precyzyjną lokalizację, aby umożliwić analizę dynamiki adhezji ogniskowej w żywych komórkach w trudnych do transfekcji typach komórek.
Zastosowanie
Obrazowanie za pomocą mikroskopii fluorescencyjnej:
(Patrz rysunek 1 w arkuszu danych)
Komórki U2OS umieszczono w szkiełku komorowym i transdukowano cząsteczkami lentiwirusowymi w MOI 5 przez 24 godziny. Po wymianie pożywki i 48 godzinach dalszej inkubacji, komórki utrwalono formaldehydem i zamontowano. Obrazy uzyskano za pomocą zanurzeniowej mikroskopii fluorescencyjnej szerokiego pola.
Paxillin-GFP wykazuje punktową dystrybucję w ogniskowych zrostach w komórkach.
Porównanie immunocytochemiczne:
(Patrz rysunek 2 w arkuszu danych)
Podobnie jak na rysunku 1, komórki HeLa umieszczono na szkiełku komorowym i transdukowano cząsteczkami lentiwirusowymi w MOI 40 przez 24 godziny. Po 24 godzinach wymieniono pożywkę, a następnie komórki inkubowano przez 48 godzin. Barwienie immunocytochemiczne (czerwone) tych samych pól widzenia przeciwciałem monoklonalnym przeciwko Paxillin (nr kat. 05-417) ujawnia podobne wzorce ekspresji jak białko-GFP (zielone).
Trudne do transfekcji typy komórek:
(Patrz rysunek 3 w arkuszu danych)
Pierwotne typy komórek HUVEC lub HuMSC umieszczono na szkiełkach komorowych i transdukowano cząsteczkami lentiwirusowymi przy MOI odpowiednio 20 i 5 przez 24 godziny.
Dodatkowe typy komórek:
(Patrz rysunek 4 w arkuszu danych)
Komórki HT1080 i REF52 traktowano jak na rysunku 1.
Aby uzyskać optymalną wizualizację fluorescencji, zaleca się analizę docelowego poziomu ekspresji w ciągu 24-48 godzin po transfekcji/infekcji w celu optymalnej analizy żywych komórek, ponieważ intensywność fluorescencji może z czasem słabnąć, szczególnie w trudnych do transfekcji liniach komórkowych. Zainfekowane komórki można zamrozić po udanej transfekcji/infekcji i rozmrozić w hodowli, aby zachować dodatnią ekspresję fluorescencyjną przez ponad 24-48 godzin. Długość i intensywność ekspresji fluorescencyjnej różni się w zależności od linii komórkowej. W przypadku trudnych do transfekcji linii komórkowych może być wymagane wyższe MOI.
(Patrz rysunek 1 w arkuszu danych)
Komórki U2OS umieszczono w szkiełku komorowym i transdukowano cząsteczkami lentiwirusowymi w MOI 5 przez 24 godziny. Po wymianie pożywki i 48 godzinach dalszej inkubacji, komórki utrwalono formaldehydem i zamontowano. Obrazy uzyskano za pomocą zanurzeniowej mikroskopii fluorescencyjnej szerokiego pola.
Paxillin-GFP wykazuje punktową dystrybucję w ogniskowych zrostach w komórkach.
Porównanie immunocytochemiczne:
(Patrz rysunek 2 w arkuszu danych)
Podobnie jak na rysunku 1, komórki HeLa umieszczono na szkiełku komorowym i transdukowano cząsteczkami lentiwirusowymi w MOI 40 przez 24 godziny. Po 24 godzinach wymieniono pożywkę, a następnie komórki inkubowano przez 48 godzin. Barwienie immunocytochemiczne (czerwone) tych samych pól widzenia przeciwciałem monoklonalnym przeciwko Paxillin (nr kat. 05-417) ujawnia podobne wzorce ekspresji jak białko-GFP (zielone).
Trudne do transfekcji typy komórek:
(Patrz rysunek 3 w arkuszu danych)
Pierwotne typy komórek HUVEC lub HuMSC umieszczono na szkiełkach komorowych i transdukowano cząsteczkami lentiwirusowymi przy MOI odpowiednio 20 i 5 przez 24 godziny.
Dodatkowe typy komórek:
(Patrz rysunek 4 w arkuszu danych)
Komórki HT1080 i REF52 traktowano jak na rysunku 1.
Aby uzyskać optymalną wizualizację fluorescencji, zaleca się analizę docelowego poziomu ekspresji w ciągu 24-48 godzin po transfekcji/infekcji w celu optymalnej analizy żywych komórek, ponieważ intensywność fluorescencji może z czasem słabnąć, szczególnie w trudnych do transfekcji liniach komórkowych. Zainfekowane komórki można zamrozić po udanej transfekcji/infekcji i rozmrozić w hodowli, aby zachować dodatnią ekspresję fluorescencyjną przez ponad 24-48 godzin. Długość i intensywność ekspresji fluorescencyjnej różni się w zależności od linii komórkowej. W przypadku trudnych do transfekcji linii komórkowych może być wymagane wyższe MOI.
Research Category
Cell Structure
Cell Structure
Research Sub Category
Adhesion (CAMs)
Adhesion (CAMs)
Komponenty
Paxillin-TagGFP2 Lentivirus:
One vial containing 25 µL of lentiviral particles at a minimum of 3 x 10E8 infectious units (IFU) per mL.
For lot-specific titer information, please see “Viral Titer” in the product box above.
Promoter
EF-1 (Elongation Factor-1)
Multiplicty of Infection (MOI)
MOI = Ratio of # of infectious lentiviral particles (IFU) to # of cells being infected.
Typical MOI values for high transduction efficiency and signal intensity are in the range of 20-40. For this target, some cell types may require lower MOIs (e.g., HT-1080, HeLa, U2OS, human mesenchymal stem cells (HuMSC)), while others may require higher MOIs (e.g., human umbilical vein endothelial cells (HUVEC)).
NOTE: MOI should be titrated and optimized by the end user for each cell type and lentiviral target to achieve desired transduction efficiency and signal intensity.
One vial containing 25 µL of lentiviral particles at a minimum of 3 x 10E8 infectious units (IFU) per mL.
For lot-specific titer information, please see “Viral Titer” in the product box above.
Promoter
EF-1 (Elongation Factor-1)
Multiplicty of Infection (MOI)
MOI = Ratio of # of infectious lentiviral particles (IFU) to # of cells being infected.
Typical MOI values for high transduction efficiency and signal intensity are in the range of 20-40. For this target, some cell types may require lower MOIs (e.g., HT-1080, HeLa, U2OS, human mesenchymal stem cells (HuMSC)), while others may require higher MOIs (e.g., human umbilical vein endothelial cells (HUVEC)).
NOTE: MOI should be titrated and optimized by the end user for each cell type and lentiviral target to achieve desired transduction efficiency and signal intensity.
Jakość
Evaluated by transduction of HT-1080 cells at MOI values of 20 and 40. Fluorescent imaging performed for assessment of target localization and transduction efficiency.
Postać fizyczna
PEG precipitation
Przechowywanie i stabilność
Przechowywanie i obsługa
Lentiwirus jest stabilny przez co najmniej 4 miesiące od daty otrzymania, gdy jest przechowywany w temperaturze -80°C. Po pierwszym rozmrożeniu natychmiast umieścić na lodzie i zamrozić w podwielokrotnościach roboczych w temperaturze -80°C. Zamrożone podwielokrotności mogą być przechowywane przez co najmniej 2 miesiące. Dalsze zamrażanie/rozmrażanie może spowodować zmniejszenie miana wirusa i wydajności transdukcji.
WAŻNA UWAGA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA
Wektory lentiwirusowe z defektem replikacji, takie jak wektor 3. generacji dostarczony w tym produkcie, nie powodują żadnych chorób u ludzi ani zwierząt. Jednakże, lentiwirusy mogą integrować się z genomem komórki gospodarza i tym samym stwarzać pewne ryzyko mutagenezy insercyjnej. Materiał należy do grupy ryzyka 2 i powinien być obsługiwany pod kontrolą BSL2. Szczegółowe omówienie bezpieczeństwa biologicznego wektorów lentiwirusowych znajduje się w Pauwels, K. et al. (2009). Najnowocześniejsze wektory lentiwirusowe do zastosowań badawczych: Ocena ryzyka i zalecenia dotyczące bezpieczeństwa biologicznego. Curr. Gene Ther. 9: 459-474.
Lentiwirus jest stabilny przez co najmniej 4 miesiące od daty otrzymania, gdy jest przechowywany w temperaturze -80°C. Po pierwszym rozmrożeniu natychmiast umieścić na lodzie i zamrozić w podwielokrotnościach roboczych w temperaturze -80°C. Zamrożone podwielokrotności mogą być przechowywane przez co najmniej 2 miesiące. Dalsze zamrażanie/rozmrażanie może spowodować zmniejszenie miana wirusa i wydajności transdukcji.
WAŻNA UWAGA DOTYCZĄCA BEZPIECZEŃSTWA
Wektory lentiwirusowe z defektem replikacji, takie jak wektor 3. generacji dostarczony w tym produkcie, nie powodują żadnych chorób u ludzi ani zwierząt. Jednakże, lentiwirusy mogą integrować się z genomem komórki gospodarza i tym samym stwarzać pewne ryzyko mutagenezy insercyjnej. Materiał należy do grupy ryzyka 2 i powinien być obsługiwany pod kontrolą BSL2. Szczegółowe omówienie bezpieczeństwa biologicznego wektorów lentiwirusowych znajduje się w Pauwels, K. et al. (2009). Najnowocześniejsze wektory lentiwirusowe do zastosowań badawczych: Ocena ryzyka i zalecenia dotyczące bezpieczeństwa biologicznego. Curr. Gene Ther. 9: 459-474.
Informacje prawne
CHEMICON is a registered trademark of Merck KGaA, Darmstadt, Germany
Ta strona może zawierać tekst przetłumaczony maszynowo.
Kod klasy składowania
10 - Combustible liquids
Klasa zagrożenia wodnego (WGK)
WGK 2
Certyfikaty analizy (CoA)
Poszukaj Certyfikaty analizy (CoA), wpisując numer partii/serii produktów. Numery serii i partii można znaleźć na etykiecie produktu po słowach „seria” lub „partia”.
Masz już ten produkt?
Dokumenty związane z niedawno zakupionymi produktami zostały zamieszczone w Bibliotece dokumentów.
Produkty
High titer lentiviral particles including beta-actin, alpha-tubulin and vimentin used for live cell analysis of cytoskeleton structure proteins.
Nasz zespół naukowców ma doświadczenie we wszystkich obszarach badań, w tym w naukach przyrodniczych, materiałoznawstwie, syntezie chemicznej, chromatografii, analityce i wielu innych dziedzinach.
Skontaktuj się z zespołem ds. pomocy technicznej