DOZN™ ilościowy ewaluator zielonej chemii

Podczas gdy Zasada 1 koncentruje się na wszystkich materiałach wejściowych, nasze podejście do Zasady 2 koncentruje się na znalezieniu możliwości zmniejszenia ilości reagentów wykorzystywanych do wytworzenia pożądanego produktu.

W Zasadach 3, 4 i 5 oceniamy zarówno ilość, jak i toksyczność różnych składników syntezy chemicznej, w szczególności surowców, produktów i rozpuszczalników, jak opisano szczegółowo w niniejszym dokumencie.

W Zasadach 3, 4 i 5 oceniamy zarówno ilość, jak i toksyczność różnych składników syntezy chemicznej, w szczególności surowców, produktów i rozpuszczalników, jak opisano szczegółowo w niniejszym dokumencie.

Nasze podejście do Zasady 3 polega na zmniejszeniu średniej ilości i toksyczności użytych surowców na kilogram produktu. Zdajemy sobie sprawę z wielu form toksyczności i dostosowaliśmy nasze podejście do GHS. Dostosowując się do GHS, optymalizujemy zarówno wydajność, jak i globalne znaczenie naszego procesu gromadzenia danych.

W zasadzie 3 koncentrujemy się na stosowaniu mniej toksycznych materiałów wejściowych, a w zasadzie 4 stosujemy to samo podejście oparte na GHS, aby skupić się na toksyczności wytwarzanego produktu. Uznając, że proces chemiczny może wytwarzać wiele produktów ("koproduktów"), staramy się brać pod uwagę toksyczność produktów i koproduktów, gdy zajmujemy się tą zasadą.

Wykorzystujemy podejście zastosowane w Zasadach 3 i 4, aby skupić się na zmniejszeniu ilości i toksyczności rozpuszczalników i innych środków separujących stosowanych na kg produktu.

Opracowujemy szacunkowy wpływ na energię, biorąc pod uwagę czas, w którym etapy syntezy odbiegają od ciśnienia i temperatury otoczenia.

W miarę możliwości priorytetowo traktujemy wykorzystanie surowców odnawialnych. W przypadku tej zasady katalogujemy co najmniej, czy stosowane są surowce pochodzenia biologicznego.

Zdajemy sobie sprawę, że każdy etap derywatyzacji wymaga dodatkowych odczynników i może generować odpady. Naszą aspiracją dla tej zasady jest opracowanie procesu katalogowania redukcji odpadów z derywatyzacji bezpośrednio lub przez pośrednika.

Naszą aspiracją w odniesieniu do tej zasady jest opracowanie procesu katalogowania, w którym użycie katalizatora zmniejsza ilość odpadów bezpośrednio lub pośrednio. Zasada 9 służy jako uzupełnienie zasady 2, prawdopodobnie prowadząc do poprawy gospodarki atomowej poprzez konkretną drogę użycia katalizatora.

Podchodzimy do zasady 10, uznając, że musimy wziąć pod uwagę, czy produkt łatwo ulega biodegradacji, a także zagrożenia związane z produktami biodegradacji. Domyślnie stosujemy kryteria zagrożenia środowiskowego GHS dla produktów macierzystych i produktów degradacji.

W przypadku zasady 11 wprowadzamy podejście mające na celu uznanie wartości etapów procesu, które obejmują chemię analityczną procesu, na przykład analizę w czasie rzeczywistym w celu wykrycia zmian temperatury lub pH procesu. Zdajemy sobie sprawę, że im szybciej odchylenia od planu zostaną skorygowane, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że proces wygeneruje dodatkowe odpady lub spowoduje dodatkowe zagrożenia.

Zasadą 12 jest zmniejszenie średniego zagrożenia fizycznego surowców na kilogram produktu. Stosujemy kryteria zagrożeń fizycznych GHS w całym zakresie typów zagrożeń, takich jak wybuchowość, łatwopalność, zdolność utleniania i korozyjność.